Ciepełko;-)

Gwiazdka w maju opisana w poprzednim poście dobiegła końca (chociaż niezupełnie, ale o tym później). Przyszedł czerwiec a wraz z nim prawdziwie upalne lato. A kto pracować w taki upał musi, powinien pamiętać o obowiązkowym nakryciu głowy:-)

Tak, ogrzeje Was dzisiaj. Będzie o wełence, afrykańskim upale i gorących sercach.

Justynka>>, która w Afryce zakochana jest nie od dziś, ogłosiła jakiś czas temu akcję grzewczą>> dla malutkich Pigmejów.

Wiem, że odzew blogowego świata był ogromny i całe mnóstwo czapeczek i kocyków poleci do Afryki, ale o tym na pewno opowie Wam w szczegółach Justynka. Ja też postanowiłam swoje skromne "trzy grosze" dorzucić do tej fali ciepła i dobroci.
Zgodnie z hasłem powstały najpierw czapeczki. Pięć skromniutkich i prostych czapeczek szydełkowych, to nie jest tylko moja zasługa, bo w dzierganiu pomogły mi koleżanki z pracy. Czapeczki powstały podczas "szydełkowych warsztatów strajkowych" i dodam tylko, że dziewczyny w większości po raz pierwszy miały szydełko w ręku.

Ze swej strony postanowiłam także wydziergać kocyk. Wybrałam mój ulubiony "babciny kwadrat".

Kocyk ledwo z szydełka zszedł został natychmiast przetestowany...

Całość starannie uprana, w towarzystwie trzech ośmiorniczek, które powstały dawno temu, podczas akcji ośmiorniczkowej dla wcześniaków (z wymiarami nie utrafiłam) już za moment poleci sobie do Afryki. 

W sumie to fajne uczucie wiedzieć, że gdzieś tam na końcu świata, do którego pewnie nigdy nie dotrę, jakiś maluch zaśnie otulony w coś, co z radością wydziergałam.

Pozostaje tylko życzyć, aby organizatorka tego wielkiego pospolitego ruszenia dobroci z tym ogromnym bagażem ciepła bezpiecznie dotarła na miejsce. Justynka, jaką znam "Pudziana" zupełnie nie przypomina, ale jestem więcej niż pewna, że da radę. Bo to nie muskuły o sile dobroci stanowią.

A wracając dla ochłody do majowej gwiazdki  pochwalę się jeszcze cieplutkimi, gwiazdkowymi sweterkami. Przyleciały do mnie zupełnie niespodziewanie od Reni, która na aukcji charytatywnej dla Lilki>>, dzięki której możemy pomóc Reni i wysłać Lilkę na turnus rehabilitacyjny, wystawiła między innymi piękne torby - nerki>>. Ja oczywiście upolowałam sobie tą najładniejszą, czyli folkową. Jest cudna więc szczerze polecam! A wraz z torbą niespodziewanie sweterkowe bombeczki  dostałam..., chyba ostatnio za dużo na zimno narzekałam;-)

Reniu bardzo, bardzo dziękuję, są piękne!

Pozdrawiam serdecznie w ten ciepły, 

prawdziwie letni wieczór, 

życząc Wam dużo ciepła wokół siebie :-)

A ja kończę i zmykam do domciu bo komary ciepłą strawę wyczuły...