Bingo:-)

Bingo króluje w tym roku w kartkowej zabawie u Ani>> Unikam gier losowych, raczej nie mam farta w tej dziedzinie. Na szczęście anulkowe bingo z hazardem nie ma nic wspólnego a zasady są tak proste, że grać może każdy, całkiem dobrze się przy tym bawiąc. Sama bawiłam się aż tak dobrze, że przy okazji kopania w papierach wpadł mi do głowy dziwny pomysł i jakoś nie chciał odpuścić. Postanowiłam skusić się na kolejną zabawę kartkową, tym razem u Uli>> To będzie mój debiut w tym towarzystwie. Debiut o tyle zaskakujący, że w tej zabawie robimy kartki BN według mapki, a ja jakoś nigdy za tą formą wytycznych nie przepadałam. Nie wiem na jak długo wystarczy mi zapału, ale styczniowa, bardzo prosta forma mapki, rzuciła mi się w oczy podczas spacerów blogowych i postanowiłam przelać ją na papier:-) Efekt wygląda tak...

 

 

Zważywszy, że nie lubię mapek i nie lubię złota, to  przyznam, że jestem zaskoczona, bo nawet mi się ta kartka podoba. Karteczka oczywiście wędruje do styczniowej odsłony zabawy>>

A teraz czas na bingo. Kiedy Ania podała tegoroczne zasady byłam zachwycona, są dość liberalne - pomyślałam, będę mogła sobie poszaleć:-) Tymczasem ten liberalizm sprawił mi trochę kłopotu, ze względu na nadmiar pomysłów. Na szczęście mój skromny papierowy warsztat (czas na zakupy) i znane każdemu braki czasowe skutecznie ograniczyły zapędy wyobraźni. Skończyło się więc tradycyjne, czyli na na trzech prościutkich kartkach według styczniowego bingo>>, na którym wcale nie musi być bingo:-)

Pierwsza kartka, też jest bożonarodzeniowa. U mnie w domu ciągle stoi choinka więc choinka jest też na kartce, a z pozostałych wytycznych dołożyłam sznurek i napis.

Kolejne dwie karteczki są już wielkanocne. Na dobrą sprawę Wielkanoc już za dwa miesiące, a że tempo pracy poczty jest odwrotnie proporcjonalne do cen, to chyba czas pomyśleć o wysyłaniu kartek.

Na jednej znalazł się napis, tekturkowy kwiat/roślina i oczywiście mój ulubiony sznurek.

A kolejna to już bardzo typowy "kazik" z pisanką, kwiatuszkiem (a nawet kwiatuszkami) zawieszonymi na lnianym sznurku.

Karteczki wędrują oczywiście do Ani.

A ja lecę na niedzielne (o zgrozo;-)) zakupy, aby z przyjemnością pograć sobie z dziewczynami  w kolejnych miesiącach.

Pozdrawiam:-)