Jaki czas takie potrzeby

Czas mamy bardzo trudny, dla wielu z nas. Podszyty tęsknotą za "normalnością" i nieustającą niepewnością. Przede wszystkim o zdrowie swoje i najbliższych, ale też nierzadko o pracę, o utrzymanie i byt rodziny. Kiedy taki czas nadchodzi nade wszystko potrzebujemy oddechu i ucieczki od tego wiecznego niepokoju. Wbrew pozorom wcale o to niełatwo, bo myśli swoimi torami zazwyczaj chadzają i jakoś nie bardzo naszych życzeń chcą słuchać, ale próbować zawsze warto.
Z tego mojego próbowania zdecydowanie wynikła wiosna;-) Bo ona jest. Z kwarantanny nic sobie nie robi i panoszy się wszędzie czarując soczystą zielenią pierwszych listków, czerwienią  tulipanów i błękitem wyglądających spod kamieni niezapominajek. 

 

Te moje skromne quillingowe tulipanki są na anulkową zabawę kartkową>>. Kartka tylko jedna, ale za to w trzy wytyczne wpasowana, czyli są tulipany, jest serce no i czerwień, w ilości mam nadzieję wystarczającej;-)

A jeśli o tytuł posta chodzi, to on oczywiście wziął się od Reni i jej zabawy w "12 prac rękodzielniczki">>. Kartka z palącej potrzeby powstała, dla koleżanki zmieniającej pracę. Nie mogliśmy jej pożegnać osobiście z wiadomych względów więc - idąc z duchem czasu - zrobiliśmy to korespondencyjnie;-) przekazując kilka słów  wewnątrz wiosennej kartki. 

 

 

Tak się składa, że w tym tygodniu i Renia w moje potrzeby też postanowiła się wpasować i zrobiła mi niespodziankę w postaci profesjonalnie i pięknie odszytych...

Było ich oczywiście więcej ale  moje chłopaki tak się z nimi zaprzyjaźniły, że część się właśnie suszy. Reniu, bardzo serdecznie dziękuję💗  

A na sam koniec jeszcze jedną blogową zabawę czas rozliczyć. Tym razem cel dalszy, bo kartka bożonarodzeniowa, ale potrzeba dobrej zabawy i oddechu od rzeczywistości taka sama jak wyżej. Tylko weekendowego czasu na więcej krzyżyków zabrakło więc jest prosto i skromnie, ale mam nadzieję w przyszłym miesiącu ilość krzyżyków trochę  nadrobić ;-)

Kartka oczywiście wędruje  na hafciarską zabawę Choinka 2020 u Kasi>>

I to chyba na tyle jeśli chodzi o mijający, jak zwykle zbyt szybko, czas weekendowego oddechu i potrzebę wizyty w lepszym, blogowym świecie.

Niekoniecznie z chęci, za to  z potrzeby ogarnięcia jutrzejszych obowiązków, czas wracać do rzeczywistości, ale na deser zostawiam Wam mój wiśniowy kompocik w najpiękniejszej, czyli wiosennej wersji  i na przekór wszystkiemu życzę pięknego, pełnego wiosennego optymizmu  tygodnia.