Święto Mam:-)

A w zasadzie to miałam wczoraj;-) ale z prawdziwą przyjemnością wydłużyłam je sobie o jeden dzień, bo chociaż na biurku zalega cała sterta obowiązków do wykonania "na wczoraj" to  z premedytacją rozgościłam się pod chmurką, spod której tej sterty nie widać. Bo przecież Święto Mam wypada celebrować najdłużej jak się da, a najlepiej codziennie.

Szczęściara ze mnie bo mogę ten dzień świętować podwójnie. Mam mamę i mamą jestem. Myślę sobie, jak zapewne większość mam, że niezależnie od tego jak toczy się życie, rola matki, to ta najważniejsza i zawsze pierwszoplanowa. Więc chociaż moje "maleństwo", to już kawał bardzo samodzielnego faceta, który za chwilę na dobre wyfrunie z gniazdka, to i tak kolejność obsady życiowych ról się nie zmieni. 

Oczywiście z okazji Dnia Matki obdarowujemy i jesteśmy obdarowywane upominkami, kwiatami, uśmiechem... Ale chyba najważniejsze, co możemy dać i dostać tego dnia, i każdego innego, to wspólnie spędzony czas, bo to w tym dzisiejszym pędzącym świecie prezent niemal luksusowy.  Fajnie, że tegoroczne Święto Mam wypadło w weekend, z pewnością i mamom, i dzieciom było łatwiej o ten  czas. My przynajmniej skorzystaliśmy z nawiązką spędzając ten słoneczny, majowy dzień wspólnie i w pięknych okolicznościach przyrody. Wybraliśmy się do Kórnickiego Arboretum na dni azalii i  różaneczników. Niestety maj w tym roku tak pędzi, że nawet kórniccy ogrodnicy nie wstrzelili się z terminem, bo większość krzewów już po prostu przekwitła. Ale i tak było pięknie:-D Przyzamkowy ogród jest miejscem wartym odwiedzenia, niezależnie od pory roku, a jak wygląda różanecznikowy spektakl w pełni i co kryje ogród poza kolorami pokazywałam już kiedyś tutaj>>

 

A ja, w związku z tym wyjątkowym świętem,  na specjalne zamówienie dla pewnej mamy, usupłałam kolejne "czarnidełko".  Jakoś nie mogę się rozstać z tymi czarnymi niteczkami;-)

Mam nadzieję, że owej mamie komplecik się spodobał:-)

Myślę, że z okazji tego maminego święta mogę się jeszcze pochwalić, że babcią zostałam:-). Pikotek - Tofikiem Drugim  zwany przez większość domowników - okazał się zupełnie niespodziewanie być Tofikową i któregoś ranka przywitał nas małą niespodzianką. Ta niespodzianka coraz śmielej zdobywa świat, oczywiście pod czujnym okiem matczynym.

I tylko domniemany sprawca całego zamieszania, który zasiedla ogród i piwnicę od zimy, ale jak do tej pory nie dał się nawet pogłaskać, czyli nieustannie kichający Alergik (do tej pory Alergią zwany;-)) ma to wszystko w zakichanym nosie i jedyne co go interesuje,  to spokojna miejscówka...

I takiego niezmąconego niczym rodzicielskiego spokoju życzę na co dzień wszystkim Mamom i nie tylko;-)

Pozdrawiam bardzo gorąco:-)