A w sercu ciągle maj ;-)

Ruch na blogach zdecydowanie zwolnił. Kto tylko może korzysta z uroków nadchodzącego lata. Ja też każdą wolną chwilę spędzam w ogrodzie. Najczęściej grzebiąc w ziemi i dbając o ten mój mały skrawek zielonego świata. Ale do ogrodu uciekam także ze swoimi robótkami i to tutaj najczęściej zaglądam do wirtualnej rzeczywistości albo piszę posty, jak teraz. Zachodzące powoli słońce ogrzewa dość rześkie dziś powietrze i skutecznie psuje mi ostrość widzenia ekranu, ale jakoś mi to zupełnie nie przeszkadza;-)
Czasem się zastanawiam, czy te skrawki kwiatów i zieleni, którymi obsadzam każdy zdatny do tego kąt mojej "posesji" można nazwać ogrodem.  Czytając rozmaite czasopisma ogrodnicze czy podziwiając zdjęcia na blogach, miewam wątpliwości. Ale chyba lepiej spełniać marzenia chociaż w niewielkiej części  niż ubolewać nad rzeczywistością i nie robić nic. Bo mnie się zawsze marzył mały domek z wielkim ogrodem, a jakoś tak wyszło zupełnie na odwrót;-)
Wspominałam ostatnio, że jeśli idzie o moje ogrodowe pasje, to odwiedzając w ubiegłym roku przypadkiem ogród znajomych zakochałam się w różanecznikach. Ich majowe kwitnienie  jest doskonałym dopełnieniem tego pachnącego bzami i konwaliami miesiąca. Problem niestety polega na tym, że  aby móc się nimi cieszyć we własnym ogrodzie trzeba mieć trochę miejsca, a tego u mnie niestety brak;-). Zauroczona zapachem i urodą kwiatów postanowiłam w ubiegłym roku zagospodarować kolejny kąt swojego podwórka i wybudowałam sobie  niewielką   rabatę.  Już w tym roku cieszyła oko pierwszymi kwiatami, wśród których znalazł się mój własny rododendron i dwie azalie;-) Pod koniec maja miałam takie oto widoki...

Niby niewiele, ale początek jest;-). Ciąg dalszy mojej fascynacji miał miejsce w ostatni weekend maja. Nauczona doświadczeniem nieodkładania marzeń na później, mimo dość niesprzyjających okoliczności i wiecznego braku czasu udało mi się odwiedzić miejsce, które słynie - miedzy innymi - z olbrzymiej kolekcji rododendronów i azalii. Napstrykałam mnóstwo zdjęć chcąc zabrać jak najwięcej tego kwiatowego spektaklu ze sobą. Oczywiście miałam wielki problem, które wybrać więc trochę tego jest;-) 

Do ferii barw, wielkości i różnorodności kwiatów trzeba dorzucić jeszcze niesamowity zapach, który momentami tego długiego spaceru, aż przytłaczał intensywnością.
A jeżeli nie macie dość, to może takie dwie botaniczne ciekawostki;-)

Magnolia parasolowata, której liście dorastają do 60 cm. długości, jeszcze kwitła...

i cypryśnik błotny, otoczony wianuszkiem pneumoforów (korzeni oddechowych).

To już naprawdę koniec zdjęć, chociaż mogłabym tak długo;-) A jeżeli kiedyś będziecie w okolicach Poznania,  to zachęcam do odwiedzenia Kórnickiego Arboretum>>, Zamkowego Ogrodu i samego Kórnickiego Zamku, po którym przechadza się Biała Dama. Różaneczniki królują tu od połowy maja, ale i inne atrakcje znajdziecie w tym miejscu. To może jeszcze jedno zdjęcie:-)

 

Pozdrawiam:)

Ola