Dziecinnieję?

Podobno na starość (zakładając, że będzie nam dana) wszystkich nas to czeka. Ja postanowiłam nie czekać aż tak długo, tym bardziej że perspektywa raczej kiepska;) i zdaniem postronnych dziecinnieję  już od jakiegoś czasu i to coraz bardziej efektownie.

Pogoda przekropna, a w zasadzie okropna. Ni to zimno, ni to ciepło, niby popaduje upragniony deszcz, ale jest go tyle co kot napłakał i wieczorny rytuał podlewania ma się ciągle całkiem dobrze. Efektem tej przedziwnej pogody jest konieczność spędzania ulotnych chwil wolnego czasu w domu. Kilka dni temu z powyższych powodów zabrałam się za klejenie kartek na Anulkową zabawę kartkową. Po prostu miałam ochotę sobie pokleić i powycinać, jak to dzieciom się przydarza. Kiedy tak bawiłam się w najlepsze tonąc w papierowym bałaganie, wpadła w odwiedziny mama. Spoglądając to na mnie, to na  biurko z niemałym zaniepokojeniem zapytała:

Dziecko (to o mnie:-)), co ty robisz?
Jak to co? Bawię się, w wycinaki się bawię i to całkiem dobrze:-) 

Po krótkiej chwili rozeznania zdziwienie zamieniło się w zaciekawienie. Ale fajne te kartki..., ja bym potrzebowała taką jedną...(tu padała cała litania wytycznych i jeszcze stanowcza prośba, że oczywiście na dziś, a najdalej, to na jutro).

Te karteczki, które akurat robiłam nie bardzo się nadawały, musiałam zrobić kolejną. Wymyśliłam prototyp, poszukałam odpowiedniej grafiki i łącząc przyjemne z pożytecznym dorzuciłam frywolitkowego motylka usupłanego z kordonkowych resztek z myślą o naszej wspólnej nauce frywolitki>> prowadzonej przez Renię>> i Justynkę>>.
Co prawda na zoologiczną odsłonę zabawy zdążyłam już wpaść na inny pomysł, ale czas jest jednak ewidentnym wrogiem moich dziwnych pomysłów, więc na razie niech będzie motylek. Prościutki i kolorowy, wzór sobie wymyśliłam posiłkując się różnymi ogólnie dostępnymi. A efekt mojej ekspresowej zabawy i jeszcze bardziej ekspresowych zdjęć wygląda tak:

 

To nie do końca moje klimaty, ale mama była zachwycona:-).  W tym pośpiechu skorzystałam z gotowego napisu pobranego z bloga pełnego cudnych kartek i darmowych stempelków: jolagg.blogspot.com>> Karteczkę oczywiście dorzucam do zabawy:

A jeśli idzie o dziecięce zabawy, to warto dodać, że od jakiegoś czasu z dużym zapałem bawię się też klockami....

chociaż niektórzy twierdzą, że ta zabawa ma coś wspólnego z fakirem albo lalkami voodoo ;-D

Zapał jest na tyle mocny, że w minioną sobotę po raz kolejny pojechałam bawić się aż do Warszawy (pozdrawiam Justynkę:)). Kiedy całą drużyną wyległyśmy z tymi klockami na wilanowski trawnik nie przeszkadzał nam, ani wiatr, ani grząskie podłoże, ani ciekawskie spojrzenia turystów, a trzy godziny warsztatów minęły zupełnie niepostrzeżenie.

Efekty mojej zabawy, jak na razie, nie są specjalnie spektakularne...
 

ale przecież nie do końca o efekty tu chodzi, bo w zabawie najistotniejsza jest przyjemność:-)

I znowu pada...

Pozdrawiam więc i korzystając z deszczowych chwil biegnę sprawdzić w co się ostatnio bawi reszta blogowego świata :-) 

Ola