Co słonko widziało;-)

Nie sądziłam, że kiedyś to powiem, bo raczej za bieganiem z konewkami nie przepadam,  ale ucieszyłam się dziś strasznie kiedy po powrocie z pracy rzuciłam okiem na obejście i stwierdziłam, że muszę koniecznie wpaść do ogrodu i podlać moje roślinki.
Nie pada! Od pięciu dni nie pada, a nawet coraz częściej świeci słońce. Co za luksus tego lata:-D, bo przecież według kalendarza jeszcze całe dwa dni lata.  Z małym niedowierzaniem spojrzałam przed chwilą na prognozę pogody. Jest nadzieja, że uda mi się w sobotę posadzić tulipany i uporządkować trochę zaniedbany ogród. Listopadowy koniec sierpnia i początek września zupełnie nie zachęcały do takich przyjemności.

Godzinka intensywnej pracy na świeżym powietrzu i człowiek jest jak "nowy" a słoneczne światło pozwala dostrzec wszystko to, co umykało razem z deszczem, chmurami i jesienną chandrą. Jaka szkoda, że te popołudniowe godziny, które można przeznaczyć na relaks są takie krótkie. 

Ogród coraz wyraźniej nabiera ciepłych, jesiennych barw,  najlepiej widać to po hortensjach...

 

chociaż w tej dzisiejszej odrobinie  wytęsknionego słońca dało się dostrzec ostatnie podrygi lata.

A skoro przy barwach jesiennych z odrobiną słońca jesteśmy, to może jeszcze coś z papieru. Mam ostatnio wrażenie, że na Papierolkach papieru coraz mniej:-). Chyba nie pokazywałam Wam jeszcze pewnego czekoladownika. Powstał miesiąc temu i od razu powędrował wraz z życzeniami  i tą torbą>> do solenizantki Marysi>>.   Jesienno - rustykalne nastroje dopadały mnie jak widać już w pełni lata, ale jest także w tej kompozycji pachnąca latem lawenda i  słoneczne motylki...

no i czekolada,  czekolada jest dobra na wszystko:-)

Pozdrawiam serdecznie i pędzę do zdecydowanie mniej przyjemnych papierków, bo to dzisiejsze zauroczenie słoneczno - jesienne, którym chciałam się z Wami podzielić, najpewniej zaskutkuje kolejną zarwaną nocką.