Zasupłałam się.

Chyba wiosna sprawiła, że zespół niespokojnych rąk przeniósł się z szydełka na frywolitkę. Mam zajęte wszystkie czółenka, mnóstwo pomysłów i chęci na supłanie.

 

Niestety wraz z  wydłużeniem dnia czasu jakoś nie przybywa, a szkoda. Szanowna pani wiosna pcha się drzwiami i oknami (do mycia ;-)) a ja mam jeszcze trochę śniegu do pokazania. Trzymam się dzielnie swojego noworocznego postanowienia i co miesiąc supłam lub dziergam kilka śnieżynek. Ostatni urobek w towarzystwie frywolnego aniołka wypuściłam w świat, poleciał do Beatki>> jako mała rekompensata za serwetkę>>. 

Jest już na miejscu, więc pokazuję go szybciutko żeby nie przestraszyć wiosny;-)

 Moja ulubiona snieżynka:-)

 

Ten szczuplejszy aniołek powstał przez pomyłkę, bo według wzoru>> spódnica powinna być bardziej pufiasta. Pierwsza śnieżynka powstała według tego wzoru>> ale przyznam, że kiepsko mi się układała bez naciągania, natomiast dwójeczkę >> supłałam  już kilka razy i bardzo lubię ten wzór. Trzecia śnieżynka, to moja ulubiona i też wielokrotnie supłana, niestety nie mogę odnaleźć źródła wzoru bo zapisałam go sobie dawno temu na dysku i nie pamiętam skąd pochodzi. 

Tradycyjnie wrzucam snieżynki do zabawy u Reni>>

A mi tak spieszno do zieleni i słońca, że mimo raczej chłodnego dnia, sobota była ogrodowa. Nareszcie mogę powiedzieć, że czuję wiosnę w kościach;-). Pierwsze porządki w ogrodzie to szkoła cierpliwości i delikatności. Trzeba uważać gdzie się stąpa i być niesłychanie uważnym, żeby nie uszkodzić tych malutkich zwiastunów nadchodzącej zieleni.

Wszędobylskie "czubeczki"  i zamszowe pączki magnolii obiecują wiosnę, 

zdecydowanie mam dość śniegu, przynajmniej na jakiś czas:-)

Pozdrawiam serdecznie:-)