Ola szyje ;)

ale tylko wtedy kiedy musi i wiedzą o tym wszyscy domownicy, że od szycia w domu jest babcia albo pogotowie krawieckie. Ola ma nawet w domu całkiem niezłą maszynę do szycia, która stoi pięknie zapakowana, żeby się nie kurzyła i stanowi dla niej odwieczne wezwanie.

Takie są fakty..., szyć nie potrafię i  nie lubię. Jeżeli już muszę to szyję ręcznie, machając pracowicie igiełką,  kłując się po paluchach i klnąc pod nosem, bo igła mnie "parzy";)

Ostatnio dużo czasu przychodzi mi spędzać w kolejkach. Mam wtedy ze sobą coś do poczytania i jakąś frywolitkową robótkę, żeby ten czas mijał szybciej i nie był taki do końca bezowocny. Pakując kiedyś ten swój frywolitkowy sprzęt wpadłam na pomysł, że jakiś fajny, niewielki woreczek by mi się przydał. Taki który pomieści kordonek, igiełkę, szydełko i  nożyczki a przy okazji będzie na tyle solidny i gruby, że ani szydełko, ani igła nie będą z niego wychodzić bez pytania i błądzić po mojej przepastnej torebce.

Jakiś czas temu pomysł zrealizowałam i uszyłam sobie woreczek do robótek. W zasadzie wcale nie chciałam go pokazywać na blogu, bo to żadne wybitne dzieło krawieckie nie jest, ale że wszędzie ostatnio strasznie niebiesko, z powodu zabawy w kolory organizowanej przez Danusię z bloga: danutka38.blogspot.com>>  to ja wielbicielka tego koloru postanowiłam się w końcu  przyłączyć do tej  zabawy i pokazać Wam mój niebieski, dżinsowy komplecik.

 

Woreczek powstał z nogawki od starych dżinsów, więc zszywanie boków nie było konieczne. Rozporki w nogawkach po podwinięciu doskonale nadały się na tunel dla sznureczka.

Żeby wszystko ładnie "stało" w razie potrzeby, to wymyśliłam sobie swój autorski sposób na dno:)

Jest to "dzieło" w stu procentach hande-made:)) bo całość oczywiście uszyta ręcznie, co dobrze widać po jakości ściegów.  Nawet sznureczek, to własnej roboty łańcuszek szydełkowy.

Tak mnie to szycie wciągnęło, że niejako z rozpędu uszyłam sobie do kompletu etui na telefon. Przyozdobiłam całość moimi pierwszymi, dość nieudolnymi próbami frywolitkowymi, przynajmniej się nie zmarnują:)

Zgłaszam mój komplecik do zabawy, do której już nieraz chciałam dołączyć, ale jakoś nigdy nie mogłam zdążyć:)

Niebieski kolor bardzo lubię, szczególnie w wydaniu odzieżowym (kocham dżins:)), ale mam również duży sentyment do niebieskich kwiatów. Z polnych chabrów, co roku muszę uzbierać przynajmniej jeden bukiecik do wazonu a moja  niebieska hortensja ogrodowa (gościła na blogu>>)  nie bez przyczyny rośnie w kąciku, w którym najchętniej wypoczywam latem.

 

Pozdrawiam serdecznie i dziękuje za wszystkie ciepłe słowa, które po sobie zostawiacie, a jeżeli kiedyś na tym blogu zobaczycie tytuł "Ola haftuje" to biegnijcie do sklepu po zapasy wody i jedzenia, bo świat się kończy:))