Nitki, dżins i papier.

Zasupłałam się w tych niteczkach. Ciągle coś plątam i próbuję gonić za ideałem, sama nie wiem, skąd we mnie te pokłady cierpliwości i zapał do nauki ;)  Na razie jestem wierna igiełce, a prace nad okiełzaniem czółenka postępują, chociaż powoli:) 

Zachęcona wezwaniem u Doroty>>, która tworzy takie cudeńka, że aż dech zapiera, tym razem "powalczyłam" z serduszkiem. Pierwsze serduszko, którego wzór wygrzebałam tutaj>>,  usupłałam z dość cieniutkiego kordonka i nawet wyglądało całkiem ładnie do momentu, kiedy nie zostało przyszyte do innego serducha. 

Serducho "uszyłam;)" z dżinsu, który został mi po moich ostatnich ekscesach z szyciem>> i wypełniłam lawendowym suszem z jesiennych zbiorów. Albo koroneczka zbyt cieniutka, albo moje umiejętności posługiwania się igłą  mierne, bo  serduszko frywolitkowe trochę straciło fason:) 

 

Jak widać, juz usupłałam następne, według tego samego wzoru, ale tym razem z grubszego kordonka. 

Będą pewnie kolejne pachnące lawendą serducha, ale tym razem już nie z dżinsu, którego obróbka trochę mi obrzydła, bo to dość ciężka materia do szycia ręcznego.

Pachnące serduszko dorzucam do zabawy, ale mam nadzieję, że uda mi się jeszcze wymyślić coś lepszego;) tym bardziej, że praca  może być w dowolnej technice.

Mimo zauroczenia frywolitką o moim kochanym papierze też pamiętam i z radością wracam do wyplatania, kiedy  nauka supłania nie bardzo mi idzie. Najchętniej wtedy, kiedy zabieram się za czółenko:)
Więc na deser  kolorowy "dzbanuszek",  jak go nazwała właścicielka;)

Pozdrawiam:)
Ola