Serce, niekoniecznie czerwone;-)

Są tacy, którzy twierdzą, że dobro jest dla prostych i naiwnych. I pewnie sporo w tym prawdy. Każdy kto wzrusza się na widok bezdomnego lub chorego proszącego o datek i wrzuca mu do puszki przysłowiowy grosz, wierząc w jego uczciwość, jest w jakiś sposób naiwny.
Zbiórki prowadzone w Internecie, a są ich w naszym kraju niestety tysiące, obrazują bezmiar ludzkich tragedii oraz niestrudzonej walki o szczęście, życie i zdrowie najbliższych. Czy dają nam gwarancję, że dzieląc się dobrocią w odruchu serca nie jesteśmy oszukiwani? Oczywiście, że nie. Przecież zdarzają się ludzie, (chociaż w tym wypadku słowo ludzie, to komplement), którzy potrafią tą naszą dobroć i wrażliwość z wyrachowaniem wykorzystać. Fundacje, stowarzyszenia i rozmaite organizacje, czyniące mnóstwo dobra też nie są wolne wad i ludzkich słabości. Z reguły ich działania bywają najbardziej wiarygodne, bo na straży ich uczciwości stoi restrykcyjne prawo. Trzeba jednak zaakceptować, że często są to instytucje oparte nie tylko na wolontariacie, a pracujący w nich ludzie, oprócz wielkiego serca, mają też swoje życie.
Ogrom apeli i próśb o pomoc, szczególnie w wirtualnej rzeczywistości, potrafi przytłoczyć, sprawić, że staniemy się obojętni. Przecież nie jesteśmy w stanie pomóc wszystkim i to jest fakt niezaprzeczalny,  poza tym żadne pieniądze nie dają gwarancji, że cel uda się osiągnąć.
Sama jestem dziś przybita wiadomością, że wczoraj, już po rozpoczęciu wyczekanej terapii, zmarł Patryk - chłopak, dla którego tysiące ludzi z mojej małej, lokalnej społeczności oddało kawałek swojego serca. (historię opisałam tutaj>>) Mimo zebrania ogromnej kwoty pieniędzy nie udało się ocalić młodego życia, choroba okazała się silniejsza. Jest mi smutno, ale wiem, że o to doświadczenie wszyscy jesteśmy lepsi a świadomość, że nawet w tak małym środowisku razem możemy tak wiele, powoduje, że mimo wszystko było warto próbować.
Właśnie taka, niosąca wiele radości ale podszyta nieuczciwością, niepewnością a czasem zniechęceniem jest rzeczywistość pomagania, ale myślę sobie, że o tych wszystkich wątpliwościach nie ma co dyskutować, szczególnie dziś. Takimi dyskusjami i nieustannym roztrząsaniem wątpliwości nie pomożemy nikomu. Żaden człowiek ani instytucja nie ma monopolu na dobro, tak jak każdy, bez wyjątku, może o pomoc prosić i każdy może pomagać, niekoniecznie finansowo. Naprawdę nie warto tego dobra różnicować. Nie ma znaczenia pod czyim szyldem, komu i w jaki sposób chcesz pomagać, to Twój wybór, do którego masz prawo. Najważniejsze, że to robisz, bo to powoduje, że nasz wspólny świat jest o tą Twoją odrobinę dobra lepszy.
Dziś jest dzień wyjątkowy, dzień ogólnopolskiej dobroci i czerwonego serduszka. WOŚP, nawet jeżeli nie jest idealna, jest festiwalem dobra i unikatem na skalę światową. Aż trudno uwierzyć, że ten narodowy fenomen trwa już 28 lat. Trwa, mimo dziejowych zmian oraz politycznych i społecznych rewolucji a czerwone serduszka, co roku pojawiają się na kolejnych, szpitalnych sprzętach.
Ten serduszkowy klimat udzielił się i mnie a szarość za oknem sprowokowała do sięgnięcia po barwne paseczki.
Na aukcję WOŚP>> powędrowało wczoraj symboliczne serduszko, skromne, ale bardzo kolorowe.

W zasadzie to miały powędrować dwa, ale sąsiedzka rzeczywistość przerosła trochę tą ogólnopolską.
Pięć dni temu nasza lokalna społeczność znów stanęła przed egzaminem z dobroci i trudnym zadaniem zebrania olbrzymich funduszy na wsparcie leczenia niespełna trzyletniej mieszkanki naszego miasteczka. Historię Natalki przeczytacie tutaj>> a tutaj>> na specjalnie utworzonym na ten cel bazarku można pomóc uczestnicząc w aukcjach charytatywnych albo jako kupujący, albo jako wystawiający. 

Serduszko już trochę grosza zebrało;-)

 

W imieniu najbliższych Natalki ale i swoim proszę oczywiście o pomoc i symboliczne złotówki dziękując przy okazji za wsparcie, które z blogowego świata już do Natalki poleciało. 

Bo mimo wątpliwości wszelakich, zniechęcenia, niepowodzeń jestem przekonana, że i tak radości z pomagania jest ogrom i że WARTO POMAGAĆ! 

Do końca świata, i o jeden dzień dłużej!

Z serdecznym pozdrowieniem:-)