Deszczowa niedziela.

Deszczowa, a piękna, bo deszcz bardzo potrzebny. Rzeka płynąca nieopodal mojego domu zamieniła się w wąski strumyczek a mój kręgosłup wysiadł od podlewania. Więc niech pada, tym bardziej, że powietrze  było dziś ciepłe a z pomiędzy deszczowych chmur dziarsko wyglądało słoneczko zachęcając do celebrowania tych króciutkich, słonecznych chwil.
Przełom lipca i sierpnia to czas hortensji, które wodę uwielbiają, więc niech pada, w końcu woda to życie...

Bakcyl frywolnego "celebryctwa" przypętał mi się w ubiegłym tygodniu, trochę (dziesięć dokładnie;-)) tych celebrytek znów nasupłałam ale wszystkie się na sesję foto nie załapały bo jeszcze ciepłe w świat poleciały. Zostało mi pięć (a właściwie to cztery) bo tą z czarnym serduszkiem jeden zakochaniec już  mi podprowadził.

Deszczowa niedziela dobiega końca a ja, na ten nowy, też podobno deszczowy, tydzień zostawiam Was wśród moich hortensji. Ziemi przydomowej, którą na swoje ogrodowe  zapędy mogę poświęcić, mam niewiele, ale ogrodu bez hortensji sobie nie wyobrażam i dlatego mam ich, lekko licząc, ze dwadzieścia. Mam hortensje pnącą, mam odmiany ogrodowe, zdecydowanie bardziej wymagające i oczywiście niezawodne bukietowe, którym niestraszny zimowy, a nawet majowy, mróz.y
Wszystkie niezmiennie kradną mi nie tylko czas i zdrowy kręgosłup ale i serce:-)

 

Wśród odmian ogrodowych prym wiedzie w tym roku niebieska staruszka, połamana w zeszłym roku przez powaloną wiatrem pergolę, powolutku dochodzi do siebie. Pozostałe niestety kwitną bardzo skromnie ogołocone z kwiatowy paków przez wiosenny mróz.

Z mrozu oczywiście nic sobie nie robią odmiany bukietowe. Wielkie, białe głowy "anabelek" pochylone od deszczu, powoli tracą swoją biel.

 

Za to odrobinę późniejsze, prawie dwumetrowe krzewy czarują pełnią kwitnienia

W tym roku chyba najbardziej  hortensjowe serce skradł mi krzew odmiany Ruby syn. Angel's Blush. Ta urokliwa, anielska podług nazwy odmiana, wygląda jakby obsiadło ją stado białych motyli, na dodatek - co rzadkie wśród hortensji - delikatnie pachnie więc motyle, niekoniecznie  białe, bardzo chętnie na niej przysiadają.

Już za moment ta chłodząca biel zacznie się różowić i ocieplać, bo chociaż lato w pełni to dnia powolutku ubywa, więc warto te piękne, letnie  chwile celebrować.

Pozdrawiam:-)