Maj na horyzoncie.

W mojej mieścinie horyzont chowa się za rzędami domów i ludzkich oczekiwań. Tutaj wszystko wydaje się bliższe, czasem po prostu zbyt bliskie by nabrać potrzebnego dystansu. Mam ostatnio taki czas, że nie pozostaje mi nic innego, jak spróbować poukładać pewne sprawy na nowo. Najchętniej uciekłabym w góry. Z wysokości widać przecież lepiej i dalej. Niestety do tych gór komunikacyjnie trochę mam za daleko jak na dwudniowy, weekendowy wypad więc znów, bardzo spontanicznie, padło na morze. Długie spacery w mało gadatliwym, ale za to pełnym pozytywnej energii towarzystwie, powodują, że czas zwalnia a życie wydaje się odrobinę prostsze, mimo chmur i wiatru prosto w twarz. 

Blog, jak pewnie zauważyliście, przycichł razem ze mną. Nie potrafię znaleźć ochoty ani na pisanie, ani na rękoczyny ale dziś, w ten ostatni kwietniowy wieczór, postanowiłam wpaść chociaż na moment aby pozamykać kwietniowe sprawy.
Na początek ostatnie już wielkanocne kartki na anulkową zabawę>>  Nie miałam zupełnie pomysłu na te karteczki ale ponieważ kilka mi brakowało, więc zmierzyłam się z zadaną paletą i motywem religijnym.

Powstały trzy kartki:

biało - zielona,

biało - niebiesko - brązowa

i biało - zielono - brązowa.

Oczywiście banerek i kolaż dla Ani.

Przy okazji chciałabym bardzo serdecznie podziękować za życzenia wielkanocne, które w postaci pięknych kartek do mnie przyleciały

od Ani,  Agatki, Justynki, Mirki, Reni, Danusi

oraz Marysi, Ewy, Izy, Eli, Eryki, Hani i Dorotki

Wielkanocne świętowanie za nami, blogosfera od świąt jednak nie odpoczywa. Na krzyżykową zabawę z Choinką2019>> na blogu Kasi posyłam pendibula, który powstał na wrocławskim spotkaniu szalonych rękodzielniczek>> Fajne te zawieszki, myślę że do BN coś w tym temacie jeszcze wykrzyżykuję.

I to by było na tyle, jeżeli chodzi o mijający miesiąc. W tym kwietniowym zagubieniu, niestety zupełnie zapomniałam o świątecznej frywolitce.
A na horyzoncie majówka, czyli dłuuugi wiosenny weekend. W planach mam majówkę ogrodową, ale plany, to ostatnio nie jest moja specjalność;-). Póki co, tegoroczna wiosna mi umyka, nawet nie zauważyłam kwitnących tulipanów i wiśniowego deszczu kwiatów pod płotem. Kwietniowe przymrozki ogołociły z setek pąków glicynię a hortensjowe, młode listki zamieniły w papier. Przyroda bardzo potrzebuje deszczu, ja chyba też, może wtedy codzienność znów nabierze wiosenny barw.

Pozdrawiam :-)