Oficjalnie...

powitałam dziś jesień. Bo z jesienią witam się zawsze zupą gulaszową. Dorzucam do niej grzybów, ziół, mnóstwo papryki i podlewam czerwonym winem. Ta esencjonalna zupa to moje kulinarne pogodzenie się z jesienią. No cóż, listopad za pasem, czas najwyższy przyjąć jesień do wiadomości i spróbować ją ugościć, najlepiej czymś ciepłym i rozgrzewającym. Zupka owszem, rozgrzać potrafi ale trudno się nią otulić wychodząc z domu więc na wynos zaserwowałam sobie chustę. Dziergana na raty od sierpnia, czekała na oficjalne powitanie jesieni równie długo i cierpliwie jak ja, ale dziś miała nareszcie premierę. Pojechała ze mną przywitać jesień w przepięknym o tej porze roku bukowym lesie, w którym już za tydzień, kilkaset osób z całej Polski pożegna oficjalnie sezon biegowy startując w półmaratonie. Do biegania długodystansowego niestety się chwilowo(?) nie nadaję, ale kilkukilometrowy spacerek jeszcze jestem w stanie ogarnąć;-). Buczyna o tej porze roku wygląda przepięknie, a i chusta - przyznam nieskromnie - mocno trafiła w mój gust, więc wybaczcie ilość zdjęć, ale jakoś nie mogłam się zdecydować:-)

To pierwsza w mojej kolekcji chusta robiona bokiem. Wzór zaczerpnięty z bloga Mijo Crochet>>, tylko na obwódkę według wzoru się nie zdecydowałam bo bałam się, że zabraknie mi włóczki (Scheepjes Whirl), a nie chciałam rezygnować z chwościków więc zamiast niej są jedynie zwyczajne półsłupki, dla utrzymania formy. Myślę, że kolorystycznie chusta doskonale wpasowała się nie tylko w jesienne, leśne klimaty ale i w kolorowe wyzwanie w Art - Piaskownicy>>.

Czuję w kościach leśne kilometry, za to w głowie lekko i spokojnie, taki spacer jest doskonałym sposobem na przewietrzenie głowy z całotygodniowego balastu. A poza tym, to mimo oficjalnego powitania i zupy gulaszowej, mam ciągle wrażenie, że jesień w tym roku w ogóle się nie spieszy, bo nawet bukowy las, który o tej porze zazwyczaj razi złotem...

... ciągle jeszcze  bogaty w zieleń,

ale mnie to zupełnie nie przeszkadza. 

W końcu zieleń to życie.

Pozdrawiam:-)