Biur(k)okracja;-)

Wrzesień od lat mam "papierowy". Biurko i głowa zawalone stertą dokumentów to codzienność. Papier jest łaskawy, przyjmie wszystko. Niestworzone rzeczy można na nim zanotować, przeliczyć, przeanalizować, wywnioskować i zaplanować. Na papierze się dziś uczy, wychowuje, bada, leczy, sądzi, pomaga, zapewnia, prosi, diagnozuje, zmienia, naprawia, zdobywa kwalifikacje, rządzi i dzieli;-) Ideał sięgnął "papierów", parafrazując znane słowa mistrza Norwida, który tak pięknie potrafił papier wykorzystać. Marnując wzrok nad tymi równiutkimi rządkami znaczków, nawet nie próbuję szukać w tym jakiegokolwiek sensu. Jestem trochę jak cyborg zaprogramowany na napisanie mnóstwa, pozornie mądrze brzmiący słów. Jeszcze potrafię oddzielić ten papierowy świat od prawdziwego, tylko czasem zastanawiam się co będzie, jeżeli cyborg w końcu weźmie górę, a ja przestanę dostrzegać to, co w mojej pracy najważniejsze. A może  wtedy będzie lepiej? Może te wszystkie standardy, procedury, regulaminy, sprawozdania, rozkłady i analizy są po to by mi było lepiej, bym mogła co dzień rano spokojnie wyłączyć wszelkie emocje, bezstresowo wypełnić swoje obowiązki według zapisanych na papierze wytycznych nie zważając na ludzi wokół mnie i z poczuciem dobrze wykonanej roboty wrócić do domu?
A w domu, na biurku, dalej leżałyby papiery, ale tylko takie, które lubię i mogę "przetwarzać" godzinami;-). I chociaż często te papiery bardzo odległych dziedzin dotykają, to jedną cechę mają wspólną - są magiczne:-). Sprawiają, że odzyskuję wzrok i chęci do życia a pod skórą czuję dreszczyk przyjemności, kiedy tylko biorę je do ręki. 

Są z pewnością wśród tych "dobrych" papiery do scrapowania. Tak, lubię to moje kartkowanie, zaraziłam się nim w blogowym świecie, chociaż ono takie "niepraktyczne" i na pozór do mojego postrzegania świata mało pasujące. Ta moja papierowa pasja rozniosła się jakoś niepostrzeżenie wśród znajomych i co jakiś czas trafiają mi się prośby o zrobienie kartki. Najbardziej lubię kiedy mogę sobie "popłynąć" w mój minimalizm, bo poza okazją, nie dostaję żadnych innych wytycznych. 
Tak też było w przypadku tej kartki. Miała być ślubna i ładna:-). Chyba oba warunki zostały spełnione bo kartka została przyjęta z zachwytem, chociaż znów od typowo ślubnych klimatów trochę odbiegłam.

Druga kartka, też zamówiona z okazji ślubu miała być - uwaga - "wypasiona i tradycyjna":-) Sądząc po reakcji odbiorcy, chyba też udało mi się sprostać oczekiwaniom.

 

Niewątpliwie, wielki udział w mojej pasji kartkowej ma Ania>> i jej zabawa kartkowa>> więc pora najwyższa po raz kolejny nakarmić Anulkową żabkę. We wrześniu znów króluje bingo. Myślę, że wpasowała się w nie druga kartka, na której dopatrzyłam się kropek, warstw i kwadratów. Przy okazji bałaganu, który jest nieodłącznym atrybutem tej papierowej zabawy powstały jeszcze trzy karteczki. Wpisane w bingo według tych samych wytycznych (kropki, warstwy i kwadraty) są do siebie bardzo podobne, chociaż każda inna i oczywiście niepowtarzalna;-)

To jeszcze kolaż do perfekcyjnych podsumowań Ani...

a ja, zmobilizowana spojrzeniem wielkich brązowych oczu wyglądających spod biurka, uciekam łapać chłodne, jesienne słońce zanim znów zakopię się na dobre w "niedobrych" papierach. Bo  przecież dziś, zgodnie z kalendarzem, oficjalnie witamy jesień. Tak naprawdę jesień przyszła, a właściwie przybiegła, już w piątkowy wieczór rozpoczynając panowanie wichurą łamiącą drzewa i burzą piaskową, ale może jak się tak wyszumiała na starcie, to teraz będzie dla nas dobra?

Pozdrawiam:-)