Ta noc do innych jest niepodobna...

Przede wszystkim jest gorąca. Mimo bliskiej północy termometr wskazuje 27 stopni. Na szczęście jutro budzik rankiem nie zerwie mnie z łóżka więc świadomość tropikalnej nocy jakoś mnie specjalnie nie martwi. Rozsiadłam się w ogrodzie, zapaliłam trochę światełek, szemrze sobie cichutko woda w źródełku i jakby  w rytmie tego szmeru sączą się z kiepskiego, laptopowego głośnika stare przeboje Maanamu. Wychowałam się na tej muzyce. Przypomina mi dobre beztroskie czasy kiedy jako  nastolatka miałam głowę pełną marzeń a rockandrollowa i zbuntowana  dusza podpowiadała mi, że  mogę osiągnąć wszystko:-) Kiedyś tyle miałam w głowie, na tak, na nie - zawsze odpowiedź. Dziś, nauczona życiowym doświadczeniem, marzeń mam wcale nie mniej, tylko one już chyba nie są tak odważne i szalone. Rozsądek chyba doradza częściej niż wyrywne serce, czy to dobrze, nie wiem;-) 

Przykra wiadomość o odejściu Kory, w pewien sposób mi bliskiej, nie tylko ze względu na muzykę, dopadła mnie akurat gdy pakowałam walizki. Minione dwa dni udało nam się rodzinnie spędzić nad morzem. Od lat nasze rodzinne wakacje wyglądają właśnie tak. Są bardzo krótkie, spontaniczne i odrobinę szalone. I chociaż wypoczynek był ekspresowy, to w nagrodę,  siedząc sobie wczoraj na bałtyckiej plaży pod lekko przychmurzonym niebem, miałam niewątpliwy przywilej zmarznąć:-)

Nie siedziałam oczywiście bezczynnie, bo w tych termicznie i krajobrazowo doskonałych warunkach powstawały sobie kółka...

Zabrałam ze sobą nowy rodzaj sznurka (Makrama by Mila o grubości 2mm) i dłubiąc w rytm fal wydziergałam niewielką, ale bardzo funkcjonalną "torebusię", taką w sam raz na telefon i jakieś podręczne drobiazgi. W wersji mocno roboczej została przetestowana już na plaży przez zgrabniutką modelkę:-)

Dziś, już w domowych tropikach,  całość dostała ostatni szlif w postaci solidnego zamocowania trochę skróconego paska, podszewki, zamka oraz małego koralika i już gotowa prezentowała się tak (niestety modelki już pod ręką nie było;-)):

Tył wygląda identycznie, nie ma tylko chwościka.

Mnie się podoba:-), a w głowie rodzą się kolejne pomysły na wykorzystanie tego mięciutkiego i bardzo fajnego w obróbce sznurka, tylko ten rozsądek szepta mi do ucha - kobieto masz już dosyć toreb, torebek i torebuś...

Godzina mija za godziną. Zegar na kościelnej wieży właśnie wybił północ, coraz bliżej kolejny upalny dzień. Czas spróbować pospać trochę, więc  o tym co jeszcze na bałtyckiej plaży i podczas drogi udało mi się uskutecznić opowiem Wam innym razem. 

Pozdrawiam życząc pięknych snów i dnia, z odrobiną wody dla ochłody:-)