Na sen...

nigdy już nie wezmę nic. Tak śpiewała Urszula w świetnej i całkiem mądrej piosence o "dojrzałej" miłości.  Przewidując dziś problemy ze snem, spędziłam dzień w towarzystwie lawendy i powiem Wam, że dzień był piękny i pachnący, tylko na sen jakoś nie pomógł;-) 

Lawenda w tym roku zakwitła wyjątkowo szybko. Nie przypominam sobie bym kiedykolwiek produkowała pachnące bukieciki w czerwcu. A tymczasem na moich krzaczkach kwiaty już nie tylko rozkwitły, ale nawet zaczęły przysychać więc czas był najwyższy na lawendowe zbiory. Te zbiory w tym roku wyjątkowo skromne. Najdorodniejsze krzaki nie przetrwały zimy i gubiąc się trochę w mnogości odmian staram się na bieżąco zastępować je nowymi. Mam nadzieję, że znów za jakiś czas bogactwo lawendowych zapachów zagości  w ogrodzie. Bo jak już zapewne wiecie uwielbiam lawendę i kiedyś będę miała wielkie pole lawendy.... No cóż, marzenia nic nie kosztują:-D 

Zbiory ogródkowe w porównaniu do ubiegłego lata>> tak skromne, że  nie ma się specjalnie czym chwalić, ale że post lawendowy, to już moja blogowa tradycja więc może na sen i dla podtrzymania owej tradycji chociaż jeden malutki bukiecik ;-)

W zeszłym roku pisząc lawendowego posta wspomniałam, że swoją lawendę wykorzystuje także w kuchni, co u niektórych wzbudziło zdziwienie i zaciekawienie. Miałam temat rozwinąć, ale jakoś się  nie złożyło;-) Więc dziś, przy okazji skromnych lawendowych zbiorów i mnóstwa czasu do rana, słów kilka o lawendowej kuchni. Co ciekawe, zawsze mi się wydawało, że lawenda jest składnikiem ziół prowansalskich, bo przecież Prowansja w prostym skojarzeniu, to wielkie lawendowe pola. Okazuje się, że lawendę do tej mieszanki ziół dodaje się raczej sporadycznie. I chyba nic dziwnego, aromat lawendy jest dość intensywny i niektórym bardziej kojarzy się z mydłem, niż jedzeniem.

Swoją lawendę kulinarną, na którą najlepiej nadają się nierozwinięte jeszcze kwiatki, takie jak na pierwszym zdjęciu, najczęściej wykorzystuję do słodkości. Piekę maślane lawendowe ciasteczka, robię lawendowy cukier, który potem wykorzystuję np. do posypywania ciast lub naleśników, ale największym domowym hitem są jednak lawendowo - jagodowe muffinki, które zazwyczaj znikają zanim zdążą dobrze wystygnąć. Najwidoczniej jagody i lawenda komponują się nie tylko kolorystycznie.

A w ogrodzie delikatny  lawendowy  kolor nie tylko na lawendowych krzaczkach dziś dostrzegłam.

Do tego mnóstwo bieli z kilku krzaków młodziutkich anabelek...

... i co nieco  ciekawej szarości  pod krzakami.

Poza tym obowiązkowo biało-czerwony, czyli kolor mundialowy. 

Oj dali chłopaki ciała, mówiąc delikatnie, ale na tym przecież polega urok sportu i emocje, które się z nim wiążą, że sukces i porażka idą w parze. Jako córka amatorskiego piłkarza na boiskach i widowniach spędziłam w dzieciństwie mnóstwo godzin. Wiem co to spalony, faul i rzut wolny,  lubię sobie dobry mecz obejrzeć i pokibicować przed telewizorem. Nie powiem, smutno mi, że mundialowe emocje się skończyły, a do tego w kiepskim stylu, za to  podczytując sobie komentarze zawiedzionych kibiców, nabieram matematycznej pewności,  że jako naród świetnie potrafimy liczyć, szczególnie cudze pieniądze... Mówiąc wprost i bez ogródek przyznaję - też bym bez skrupułów  w tych reklamach pograła - gdyby taka możliwość zaistniała, jak pewnie nie jeden zawiedziony komentator. A potem kupiłabym sobie pole i lawendę posadziła oczywiście:-)

Szukając pozytywów, które bardzo są  mi dziś potrzebne, jedno jest bezdyskusyjne - jeżeli jutro nie będzie remisu - z całą pewnością wygrają biało - czerwoni;-)

Pozdrawiam
i lecę poszukać czegoś na sen...