Chcieć to móc?

Ileż ja razy pisałam na tym blogu, że chciałabym nauczyć się szyć. Gadałam o tym szyciu namiętnie wykpiwając przy każdej okazji swój szyciowy analfabetyzm i na gadaniu się kończyło. Nie chodziło mi wcale o jakieś wielkie dzieła krawieckie a jedynie o proste posługiwanie się sprzętem, który od dwudziestu lat spoczywał na dnie szafy. Oprócz tego, że to jest maszyna do szycia nie wiedziałam o nim kompletnie nic. Te całe czary-mary związane z nawlekaniem nitki, mnóstwo magicznych gałek i jeszcze ta zawrotna prędkość;-) Zdecydowanie prościej było nawlec zwykłą igłę i powolutku pomachać ręką. Wszystko co do tej pory miało na moim blogu związek z szyciem było szyte ręcznie lub przy pomocy osób życzliwych. Ostatni raz o tym swoim szyciowym chciejstwie pisałam tutaj>> opowiadając o tegorocznych lawendowych zbiorach.  Obiecałam sobie, i przy okazji  Wam, że jak zbiory podeschną zmierzę się z demonem i zasiądę do maszyny, żeby zapakować lawendowy zapach do własnoręcznie, a właściwie "własnomaszynowo";-)  wykonanych woreczków.

Nie będę opowiadać o swoich przygodach z pierwszą szyciową próbą, aż tak "wyzwolona" nie jestem, żeby cytować publicznie wszystkie swoje głośno wypowiedziane podczas pracy przemyślenia. Stukot maszyny, zamknięte drzwi, głośna muzyka i kilka godzin nabierania doświadczenia, na całe szczęście - bez świadków. Uszyłam  osiem sztuk lnianych woreczków, takich najprostszych z możliwych, chociaż "proste", to nie jest chyba najlepsze określenie;-). Efekt oczywiście skromny, ale byłam tak dumna ze swojego dokonania, że nawet pozwoliłam sobie obdarować tymi "najrówniejszymi"  Marysię>>, mam  nadzieję, że w szafie będą ładniej pachnieć niż wyglądają, ale w końcu zapachowe woreczki są przede wszystkim od tego, żeby pachnieć.

Pierwsze trzy wyglądały tak:

Następne są troszkę mniejsze  i nawet udało mi się doszyć kawałeczki bawełnianej koronki.

Już umiem nawlekać nitkę i przetestowałam zastosowanie kilku tajemniczych gałek, mozolny trening i cała reszta  tajemnic maszyny ciągle przede mną, ale zapas ususzonej lawendy pozostał jeszcze całkiem spory.

Oczywiście nie wszystko trafi do woreczków, bo możliwości wykorzystania pachnącego suszu jest o wiele więcej.

Same bukieciki delikatnie przybrane są bardzo urokliwe. Lubię też wykorzystywać aromat lawendy  kulinarnie, ale o tym może opowiem przy innej okazji. Dziś niech tematem przewodnim pozostanie szycie, moje szycie;-)

 Pozdrawiam:-)