Wczesnojesienna zaduma.

"Zdmuchnęła mnie ta jesień całkiem", chociaż tak w zasadzie, to jeszcze na dobre się nie zaczęła. I sama nie wiem dlaczego tak mi jesiennie, przecież za oknem wciąż ciepło i słonecznie. Co prawda jakiś deszcz by się zdecydowanie przydał przyrodzie, nie padało od dobrego miesiąca albo i dłużej. Ale nie ma tego złego, przynajmniej co wieczór muszę się "zwlec" z kanapy i dostarczyć trochę wody do ogrodu.

Kanapa to ostatnio moje ulubione miejsce spędzania wolnego czasu, opatulam się kocem, odpalam jakąś muzykę i... dziergam. Wpadło mi do głowy kilka pomysłów szydełkowych naraz, jeden nawet tak szalony, że lepiej nie mówić, więc na razie nie powiem;-), ale za to pokażę ten, który udało mi się skończyć w tym tygodniu. Będzie jak w tytule - wczesnojesiennie. Wydziergałam sobie po prostu ciepłą chustę pod szyję. Sama siebie zaskoczyłam, kiedy robiąc ostatnio zakupy włóczkowe skusiłam się na dodatkowe motki cieniowanej włóczki. Jesienna kolorystyka bardzo mnie zaintrygowała, ale biorąc pod uwagę moje gusta kolorystyczno - odzieżowe, to można śmiało powiedzieć, że był to odważny eksperyment. Czy udany - oceńcie sami - w końcu o gustach się nie dyskutuje.

I jeszcze na smukłej modelce ;-)

Włóczka Nako Vals (akryl premium) w odcieniu nr 85989. Wzór znany i sprawdzony przeze mnie już we wcześniejszych projektach, zaczerpnięty oczywiście z sieci>>.
Chustę dorzucam do  szufladowego  wyzwania>>

Mam co prawda zaczętą pracę specjalnie na to wyzwanie, z mojej dyscypliny koronnej, ale jakoś tak nie mogę się zebrać, żeby skończyć, więc nie wiem czy zdążę z prezentacją do końca września. Kanapa zdecydowanie nie służy papierowym splotkom.
 

Zdjęcia robiłam wczoraj łapiąc ostatnie promienie słońca po pracowitym dniu w ogrodzie. Bo w  ogrodzie też poszalałam, wykupiłam pół sklepu różnych gatunków cebulowych i wczoraj najpierw sprzątałam, a potem sadziłam, sadziłam i sadziłam, przy okazji rozmyślając o wiośnie;-)

 A jesień ciągle nieśmiała...

tylko zza płotu pcha mi się do ogrodu bardziej zdecydowanie.

Jak dobrze mieć sąsiada ;-)

Dziękuję za wszystkie odwiedziny i komentarze pod moimi eksperymentami kartkowymi;-) 

Uciekam do ogrodu wygrzać obolałe po wczorajszej gimnastyce mięśnie. A wieczorem opatulę się w koc, legnę na kanapie i z przyjemnością wpadnę do Was, bo chyba  mam trochę zaległości.

Pozdrawiam wczesnojesiennie:)