Poza planem.

Z natury jestem chyba raczej osobą mocno "poukładaną" jak na matematyka przystało;-). Ale czasem, nie wiedzieć dlaczego, robię coś zupełnie niespodziewanie (nawet dla samej siebie), na przekór planom i poczuciu wiecznego braku czasu. Taki na przykład wianuszek z przebarwiających się jesiennie hortensji i suszonej lawendy...

Powstał jakiś czas temu, bo poszłam wyrzucić śmieci i niechcący obejrzałam drzwi z drugiej strony, nie podobały mi się;-) Odgrzebałam upleciony latem lawendowy wianek>>, który zdecydowanie zmienił kolory na subtelniejsze, dowiązałam trochę zasuszonych kwiatów hortensji i teraz drzwi wyglądają trochę lepiej, no i pachną;-) 

Robienia kartek na kolejną, wrześniową odsłonę Anulkowej zabawy >>  też nie planowałam, a wręcz przeciwnie. Oczywiście lubię sobie trochę pokleić, udając z wielką przyjemnością, że "robię kartki", tylko że w moim przypadku,  wrzesień  przyjemnościom zupełnie nie sprzyja.

Potrzebowałam w ubiegłym tygodniu jedną kartkę i jakoś tak z rozpędu zrobiłam trzy, w myśl zasady najtrudniej, to się  zabrać, potem jakoś leci.  Od początku założyłam, że na kartce będzie frywolitka, usupłałam co trzeba, wysypałam na biurko całą zawartość "kartkowego" pudła i  na tym zapał mi się skończył. Bo nic mi do tej frywolitki nie pasowało, ani scrapkowe pozostałości, ani tekturki, ani tasiemki, ani papierki, ani nawet tło. Po dobrej godzinie przymiarek i układanek dałam sobie spokój. Niech się pani frywolitka "broni" sama, skoro taka nietowarzyska :-)

Tym sposobem zaliczyłam niechcący jedną trzecią zabawy robiąc kartkę z koronką.

A reszta oczywiście równie prosta i w podobnym klimacie.  Zajączek z jajem, a nawet zajączki z jajami (grafika z tej strony>>)...

...i rogacizna, która w moim wykonaniu stanowi kwintesencję minimalizmu, ale jest i nawet się błyszczy (śnieżynka od Doroty>>) ;-)

To jak Aniu, przygarniesz mój minimalistyczny spontan? 

A wracając do tytułu posta, to tego posta, też zupełnie nie planowałam, ale taka zmordowana wróciłam dziś z pracy, że musiałam sobie odpocząć, a teraz pędzę do rzeczywistości, bo jakoś tak niespodziewanie dzień mi się kończy;-)

Pozdrawiam:)