Myślę sobie...

Jest taka mądra teoria, która mówi, że nasze myśli mają mają moc sprawczą. Coś w tym chyba jest, bo nawet lekarze twierdzą, że pozytywne myślenie pacjenta pozwala skuteczniej leczyć. Oczywiście wcale nie jest łatwo nieustająco myśleć pozytywnie, tym bardziej, że podobno nasz mózg w ciągu dnia podsuwa nam około 60 tys. myśli. (ciekawe, jak oni to policzyli ;-)) Zakładając, że te wszystkie dość hipotetyczne teorie są chociaż w części  prawdziwe, to wymyśliłam sobie, że wcale nie dziwota, że dopadła mnie przedwczesna jesienna chandra, skoro delektując się niewielką ilością wolnego czasu, stale coś dłubię na szaro lub ewentualnie biało-szaro ;-) 
Ogłaszam więc, że pochowałam głęboko wszystkie szare rurki, nitki i wełenki. Będę zaklinać rzeczywistość kolorem :-) Ale to od jutra, bo dziś na pożegnanie szarości wpadam z dwoma szarymi koszyczkami, mam nadzieję, że jeszcze mi wybaczycie tą monotonię.
Pierwszy - bielony szaraczek z serii "scrapkowej". To już ostatni z tej serii, scrapki od Doroty>> mi się w zasadzie skończyły. Jest jeszcze trochę zielonych, ale te sobie zostawiłam, w razie by mnie "naszło" na jakieś kartki ;-)

Szaraczek ma już nowy domek ;-) a ja na pożegnanie szarości wyplotłam sobie kolejny szarak na klucze. Już tyle razy pisałam, że wyplotłam koszyk w tym celu, że możecie pomyśleć, że mam  kluczy jak dozorca wieżowca. Ale co sobie uplotłam i się pochwaliłam, to zaraz znajdował się ktoś w dużej potrzebie posiadania takiego koszyka. 

Tym razem szaraczek trochę większy i bez dodatków, a nawet bez bielenia ;-)

Dla porównania wielkości i kształtu zdjęcie z niedzielnego suszenia;-)

 I to by było na tyle w kwestii szarości i wczesnojesiennych  rozmyślań. 

A na szydełku już kusi kolor i moje kolejne szaleństwo, ale o tym może innym razem.
Dziś niech jeszcze rządzi szarość ;-)