Erzac.

To mądre słowo w tytule zostało mi w głowie z dawnych czasów kiedy Internet w używaniu powszechnym nie istniał, a ja uwielbiałam rozwiązywać krzyżówki, szczególne jolki;-). Teraz, to już żadna zabawa, wszystko można znaleźć w sieci.

Odgrażałam się niedawno prezentując swoja frywolitkową serwetkę>>, że sobie kiedyś zrobię zdecydowanie większą na stół do pokoju. Takie sobie czcze gadanie, tym bardziej, że w bardzo dalekich planach miałam wymianę swojego trzydziestoletniego, rozlatującego się już z lekka owalnego stołu (perelowska sklejka:-)) na porządny, prostokątny i rozkładany stół, który w razie potrzeby pomieści trochę więcej niż sześć osób. Plany jak to plany, lubią się zmieniać niekoniecznie zgodnie z naszymi  założeniami. Zupełnie niespodziewanie zostałam właścicielką nowego stołu kilka dni temu...

Nie przepadam za nakrywaniem stołu obrusem na co dzień (stary stół niestety tego wymagał:-)), więc koniecznie potrzebuję fajnej serwety, najlepiej szydełkowej albo jeszcze lepiej frywolitkowej, bo takie lubię najbardziej. Prędzej czy później, a raczej później;-) coś tam sobie wymyślę, a doraźnie postanowiłam chociaż zadbać o coś, co pozwoli dopełnić mojej domowej tradycji i ustawić na stole świeże kwiaty, bez obaw o zniszczenie  blatu.
Uplotłam sobie po prostu okrągłą podkładkę, dość sporą (40 cm średnicy) w neutralnych kolorach pasujących w zasadzie do każdego wnętrza. Z troski o nowiutki blat od spodu podkleiłam filcem. Przyznam, że wygląda bardzo prosto i minimalistycznie, ale w sumie nawet mi się podoba i jako doraźne rozwiązanie chyba może być...

A jak już znajdę lub zrobię odpowiadającą mi serwetę, to myślę, że z powodzeniem wykorzystam moją serwetową  namiastkę  gdziekolwiek, np. w ogrodzie.

Przyszło mi  do głowy już podczas wyplatania, że fajnie by było wypleść sobie cały komplet gazetowych podkładek np. pod talerze, papier to ponoć dobry izolator...
Ja to mam pojemną głowę, nie nadążam za nią :-)

Pozdrawiam serdecznie :-) 

Ola