Czym skorupka za młodu...;)

O tym, że Nowy ma się pojawić na świecie wiedziałam od kilku miesięcy. Wymyśliłam sobie, że to świetna okazja, by zamiast tradycyjnej paczki pampersów i chińskich śpioszków przywitać go na świecie robótką własnej produkcji. Niech się dzieciak uczy od małego co dobre:) Tym oto sposobem przez dobre dwa miesiące łaziło za mną szydełko. Dziergałam z dużą przyjemnością w każdej wolnej chwili, kilkakrotnie zmieniając koncepcję i prując pracowicie wydziergane oczka. Przy okazji zauważyłam, z pewnym zdziwieniem;), że jak się dzierga po kwadracie, to tej robótki przybywa coraz wolniej. Przy końcu nawet z zadowoleniem przyjęłam fakt, że niebieściutka (wygrana;)) wełenka się skończyła, a pastelowego odcienia w moim sklepiku brak, więc trzeba tą kwadratową wędrówkę zakończyć. Tym bardziej, że dziecię w międzyczasie, już się na świecie pojawiło.

Mój pierwszy szydełkowy kocyk, czyli zwykły "babciny kwadrat",  ma wymiary około 90 cm x 90 cm.

 

Żeby nikt sobie tego mięciutkiego ciepłego kocyka nie przywłaszczył został podpisany;) (transfer na olejek lawendowy)

Kocyk skończyłam i ze zdziwieniem stwierdziłam że szydełko i mięciutki akryl "łażą" za mną dalej. Hmm..., to  może trampeczki, które nieraz podziwiałam na szydełkowych blogach.

Wybrałam wersję "a la conversy", których sama jestem wierną "nosicielką" od wielu lat

Chyba sobie takie wydziergam, jako bambosze na zimę:) Zresztą mięciutki i duży kocyk z akrylu, w który można by się owinąć w jesienny wieczór, też bym chętnie przyjęła, ale sama, to bym chyba rok dziergała;)

Prezent jak wiadomo trzeba porządnie opakować, a ręczna robota zasługuje na oprawę specjalną:) Tu z pomocą przyszła mi Dorota (dorotamakota.blogspot.com>>), której papierowe kartki i pudełka  (oraz niebanalne poczucie humoru;)) zachwycają mnie od dawna. 

Dorotko serdecznie dziękuję:)

 I w ten oto sposób Nowy Obywatel Świata został powitany w stylu 100% hande-made:)

Ochota na szydełko chwilowo mi przeszła, za to łazi za mną pewna piosenka  i chociaż nie jestem wielką fanką popowych melodii, to te lekko folkowe nutki są "o czymś" i może dlatego tak mi zapadły
i w ucho i w serducho;)

Pozdrawiam serdecznie:)
Ola