Koń jaki jest każdy widzi:-)

Tak przynajmniej twierdził w XVIII wieku Benedykt Chmielewski, autor pierwszej, polskiej encyklopedii powszechnej. Między innymi konia, a właściwie konika na biegunach zadała nam Renia>> w kolejnym odcinku zabawy kartkowej u Ani>> .  Cóż, jak się za chwilę przekonacie, ta tytułowa definicja , nie jest wcale taka oczywista, przynajmniej dla mnie:-)  Karteczki wykonałam z prawdziwą przyjemnością wczoraj bardzo późnym wieczorem i dopiero dziś, kiedy zabrałam się za ich sfotografowanie dostrzegłam okiem obiektywu, że mój konik w ciągu nocy zmienił przynależność gatunkową:-). Rzeczona kartka nawet mi się podoba...

tylko, konik jest raczej reniferem, ale w końcu w mojej świadomości pozostałej z dzieciństwa  na biegunach to może być tylko koń i tak już zostanie, najwyżej mnie Ania z Renia pogonią:-)

Na kolejne zadanie, czyli koło lub owal 3D miałam mnóstwo pomysłów, stanęło na okoliczności Bożego Narodzenia i takiej trochę zmiksowanej kompozycji...

Najwięcej problemów miałam z kartką według mapki, bo przyznam, że takich kartek bardzo  nie lubię robić. Wynika to pewnie z tego, że moje kartki są raczej ubogie w elementy i to właśnie kompozycja jest dla mnie zawsze najlepszą zabawą. Tutaj się raczej kompozycyjnie nie wykazałam,  jakoś nie potrafiłam zgrać tych wszystkich elementów i sztywno narzuconego rozmieszczenia. Patrzę na tą kartkę i zadecydowanie coś mi tu nie gra, nawet wiem co;-) tylko nie mogę poprawić, bo wtedy by mapkę szlag trafił;-) Zostanie więc jak być musi...

Dołączam kolaż oraz banerek z inspiracjami Reni, z nadzieją, że ten renifer na biegunach zostanie mi darowany:-) 

Listopad to dobry miesiąc na klejenie kartek, przyjemnie zasiąść sobie przy biurku w ciepłym domu z kubkiem gorącej czekolady i poczuć, że coraz bliżej Święta, a potem... znowu wiosna i lato:-) Chociaż wśród tego ponurego, listopadowego czasu letnie wspomnienia ciągle gdzieś żywe. Jedno dostrzegłam dziś w ogrodzie...,

a drugie przywędrowało do mnie z drugiej strony ulicy, w postaci przepięknego, minimalistycznego haftu. Letni motyl z zadumaną (jesiennie?) damą w kapeluszu, czyli cała ja:-)

 Marysiu>> bardzo serdecznie dziękuję ♥

Pozdrawiam:-)