Przytulić jeża :)

"Są  takie chwile, w których człowiek przytuliłby się nawet do jeża". (J. Bułatowicz) 

Szukałam tego jeża...od kilku dni..., a tu nic... jeże pewnie jeszcze śpią. No tak..., nawet jeże są przeciwko mnie... Zniechęcona i trochę przygnieciona rzeczywistością zajrzałam wczoraj zupełnie bezwiednie do blogowego świata, odstawionego ostatnio na boczny tor wydarzeń. 
I znalazłam... swojego jeża ... :-)

W zeszłym miesiącu przyłączyłam się do blogowej zabawy w kolory zainicjowanej dobrych kilka miesięcy temu przez Danusię>>. Było niebiesko i bardzo mi to pasowało. W tym miesiącu Danusia zadała pomarańczowy. Nie dla mnie - pomyślałam - zdecydowanie nie dla mnie, no bo co ja mogę zrobić pomarańczowego i po co? Ani pomarańczowych rurek nie mam żeby coś upleść, ani nawet kordonka w tym kolorze. A nawet jeżeli coś wymyślę to mój praktyczny zmysł, który zawsze zadaje mi pytanie, do czego mi się to przyda, nie da mi przyzwolenia. 

Nie przepadam specjalnie za pomarańczowym kolorem. Może z wyjątkiem pomarańczy i mandarynek, które ślicznie ubarwiają świąteczny stół lub kuchenny blat. Miałam zamiar odpuścić sobie ten pomarańczowy i poczekać na lepsze czasy (kolory):)

Ale wczoraj szukałam jeża...
i ten mój upór w poszukiwaniu oraz wielka chęć zrobienia czegoś na przekór całemu światu, zaowocował na pomarańczowo:) Materiał znalazłam w swojej stercie włóczkowych resztek, dwa kłębki w pomarańczowo - rudych tonacjach.

 

Nie mam pojęcia co to za włóczka, bo się na tym nie znam. Jest gruba, bardzo "sztuczna" i strasznie źle się nią dzierga. Świetnie się nadaje do wyładowania frustracji, bo można sobie klnąć bez wyrzutów. W tych niecenzuralnych klimatach powstało coś do bólu praktycznego, czyli tzw. "sztuka użytkowa", wymyśliłam sobie "łapki" do garów:))

Już używam, bo moje poprzednie kuchenne rękawice były lekko nadpalone po męskich rządach w kuchni.

Szału nie ma, ale uśmiechałam się do nich dzisiaj ilekroć przechodziłam obok, więc można śmiało powiedzieć, że spełniły funkcję jeża, przynajmniej na jakiś czas:)
A wysyp pomarańczy znajdziecie u Danusi>>

Pozdrawiam serdecznie i zmykam podziwiać pomarańczowy świat oraz nadrobić blogowe zaległości:) 

A w przyszłym miesiącu kolor nadziei poproszę:)

Ola