Jak makiem zasiał.

Piękne kobierce maków kojarzą mi się z  połaciami wiejskich pól i łąk. No i jeszcze ze świątecznym makowcem, ale za tym akurat nie przepadam;-)
Za to łąka pełna maków, chabrów, rumianków i kaczeńców to moje bardzo dobre wspomnienie z dzieciństwa. Moi rodzice mieli bardzo dawno temu spory kawałek działki na zboczu dochodzącym do koryta starej rzeczki. Na działce sadzili ziemniaki (jako dzieciak obowiązkowo zbierałam stonkę do butelek:-)) i prowadzili malutki warzywnik. Przy samej rzeczce zarośniętej kłębowiskiem trzciny był kawałek dzikiej łąki. Kiedy już wyzbierałam stonkę i posiliłam się ogórkami, marchewką i zielonym groszkiem prosto z grządek, uwielbiałam buszować po obsypanej makami łące i z nosem przy ziemi obserwować łąkowe życie. O jednym mogę Was zapewnić, w tych makach z pewnością nie było cicho jak makiem zasiał. Wśród trawy i polnych kwiatów toczyło się bowiem gwarne życie owadów i żab zamieszkujących pobliskie trzcinowisko.
To były piękne i beztroskie lata, które wspominam ilekroć przychodzi czerwiec a przydrożne rowy obok drogi biegnącej nieopodal mojego domu obsypują się ognistoczerwonym dywanem maków.
Kiedy przeczytałam o haftowanym wyzwaniu na blogu Chagi>> nabrałam wielkiej ochoty na makową interpretację łąkowego tematu. Bardzo początkująca ze mnie hafciarka więc moja makowa łączka skromna i prosta (jak ja:-D) ale przyznam, że z dużą przyjemnością spoglądam na ten niewielki obrazek, a gdzieś w zakamarkach pamięci odżywają te moje dobre, łąkowe wspomnienia.

Maki posyłam oczywiście na wyzwanie.

Gdyby ktoś miał ochotę powalczyć o nagrodę ale na haftowanie chęci lub czasu mu brak, to też może spróbować szczęścia.

A na pożegnanie z makami zostawiam Was w "moim" przydrożnym rowie, który jeszcze całkiem niedawno płonął ognistą czerwienią  i gdyby nie spory ruch samochodowy pewnie poleżałabym w nim chętnie z nosem przy ziemi. Pobuszowałam za to chwilkę z aparatem,  budząc zapewne spore zdziwienie wśród mijających mnie kierowców, ale może dzięki temu, mimo drogowego pośpiechu, dostrzegli ten czerwcowy spektakl za szybą samochodu.

Pozdrawiam:-)